سرزمین تبت به علت موقعیت جغرافیایی و هم‌چنین داشتن شکل خاصی از مذهب، دارای ویژگی‌های فرهنگیِ خاصی است. اما بعد از سیطره‌ی دولت کمونیست چین در تبت و سرازیر شدن توریست‌ها به منطقه، بافت فرهنگی تبت دستخوش تغییر شده‌است و یافتن تبتی‌های بومی با لباس‌های سنتی و آداب و رسوم منحصر به فردشان گاهی بسیار سخت می‌نماید. تبتی‌ها نسبت به گذشته بسیار تغییر کرده‌اند و تابو ها و باید و نباید فرهنگی شان دستخوش تغییر بسیاری شده‌است. با این حال در زیر نگاهی می‌اندازیم به بخشی از این باید و نباید ها:
* تبتی‌ها برای ادای احترام به انتهای اسم افراد یک » لا » اضافه می کنند.
* در هنگام نشستن چهار زانو می‌نشیند و هیچ‌گاه پاهای‌شان را جلوی کسی دراز نمی‌کنند.
*وقتی به یکدیگر هدیه‌ای می‌دهند آن را با دو دست می‌گیرند و بالای سر می‌برند. هنگامی که نوشیدنی تعارف می‌کنند آن را با دو دست گرفته و مطمئن می‌شوند انگشت‌شان لبه‌ی ظرف را لمس نکند. هم‌چنین هدیه دادن کاتا در تبت، برای نشان دادن احترام بسیار معمول است. زمانی که کسی به آنها کاتا هدیه می‌دهد، آن را بالای شانه‌های خود می‌برند و با دو دست آن را می‌گیرند و سپس تعظیم می‌کنند.
* وقتی به میهمانی می‌روند و میزبان به آنها نوشیدنی تعارف می‌کند، آنها انگشت حلقه‌ی خود را در آن فرو می‌کنند، اندکی تکان می‌دهند و سپس به سمت بالا می‌اندازند، در هوا و زمین برای نشان دادن احترام به بهشت و زمین و اجداد‌شان.
*هیچ‌گاه متون مذهبی و پرچم‌های مذهبی را لمس نمی‌کنند و روی آن راه نمی‌روند و نمی‌نشینند.
*تبتی‌ها گوشت اسب و سگ و دراز‌گوش نمی‌خورند و خوردن ماهی هم در بعضی نقاط معمول نیست.
* کف زدن و تف کردن پشت سر تبتی‌ها مودبانه نیست.
* زمانی که سلام می‌کنند گاهی زبانشان را بیرون می‌آوردند و برای تواضع، کف دست های‌شان را روی سینه قرار می‌دهند.
* در دیرها دخانیات نباید کشید و لمس کردن تصاویر بودا و متون مذهبی مجاز نیست.
* در اطراف پاگودا‌ها و معابد و دیرها و سنگ‌های منقش به مانتراها، در جهت عقربه‌های ساعت حرکت می‌کنند. اگر به دیرهایی که پیرو سنت بن هستند بروند، در خلاف جهت می‌چرخند.
*عقاب و کرکس در تبت، پرندگانِ مقدسی هستند، هیچ‌گاه آزارشان نمی‌دهند و دورشان نمی‌کنند. هم‌چنین گاوهایی که با رنگ‌هایِ زرد و سبز و قرمز تزیین شده اند را اذیت نمی‌کنند.
* هیچ گاه موجود زنده‌ای را به قصد کشتن به معبد نمی‌برند.
*هیچ گاه در آستانه‌ی در قدم بر نمی‌دارند. این کار در تبت پسندیده نیست .
*انداختن آشغال در آتش در فرهنگ تبت نکوهیده است.
* تبتی‌ها هیچ گاه در ملاء عام ابزار علاقه به یکدیگر نمی‌کنند.
در پایان باید توجه‌داشت که امروزه در تبت به علت شرایط پلیسی و فشار چین در منطقه، بردن نام دالای‌لامای چهاردهم و هم‌راه داشتن تصویر آن نیز نوعی تابوی فرهنگی محسوب می‌شود.
